آزمـودن شـرط عقل و منطق است

تا که خود ثابت کند هر آنچه هست

لـیـک چـون از حـد بـشـد این آزمون

گـر بـود پـولاد هـم خـواهد گسست

****************

دلا عاشق کشی رسم زمان شد

دگــر دنـیـا پـرستـی کـارمـان شد

مـگـو از راز مـعـشـوقـت دگر هیچ

کـه عـالـم خانه ی نا محرمان شد

***********

گـفتی کـه بــرو، رفـتـم و خـامــوش شــدم

بــا یــاد و خــیــال تــو، هــم آغــوش شـدم

غم نیست، کـه فـرمان تو بردم ای دوست

از خــاطــر تــو، گـرچـه فـرامـــوش شــدم

************

پـروانـه بـه گـرد شـمـع و گـل می رقصید

گفت از تب عشق و گل به حرفش خندید

پـروانـه تـنـش ز شـعـله افـروخـت و گفت

آتــش بــه از آن گــلــی کــه دارد تــردیـد

*********

این چـنـیـن زار مخواه، کز برت دور شوم

روی تـو بینم و چـون، عـابـری کـور شوم

تو نـدانی کـه مگر، خود همه جـان منی

از چه رو می خواهی، زنده در گور شوم

*****