باده باده ، می به می ، مست و خرابت می شوم

بــنــده ی جــام لــب و شــرب شــرابـت می شوم

نـغـمـه ی نی ، تـار و چـنگ ، آن مطرب شور آفرین

می نــوازد تــا ســحـر آنـدم کـه خـوابـت می شوم

فـکـر و ذکـر ، آیـیـن دل ، بـرد آن شـرار چـشـم تـو

آن غـــلام و مـــلـــزم پـــا بـــه رکـــابـــت می شوم

شــام و روز و مــهــر و مــه بی تـو کجا معنا گرفت

بــا تــو مــن تـفـسـیـر آن مـعـنـای نـابت می شوم

هـای و هـوی و قـیـل و قالم جز غم هجر تو نیست

صـفـحه ی دل را گـشـا مـن خـود کـتابت می شوم

***********

بـردی دل مـا خـوشـم کـه دلدار تویی

مستم که مرا ساقی و می دار تویی

نــازم کــه دلــم نــاز نــگــاه تـو خـریـد

آرام دل و مــونــس و غـمـخـوار تویی

فـردوس بـرین بـه ارزنی خـواهم داد

آنــجــا کــه مـرا بـهـشـت ابـرار تویی

شـرمی نـبـود بـه حـکـم تـکـفـیـر اگر

گــویــم کــه مــرا آن بـت عـیـار تویی

هـر جـمـله ی من هزار تفسیر گرفت

لـیـکـن تو بخوان که رمز اسرار تویی

***********

بـزن مـطـرب نـوایـی خـوش تـب تـنـبور می خواهم

سـرا ی خـانـه را امـشـب سراسر نور می خواهم

نــدا آمــد کــه مـی آیــد هــمـان دلـدار صـاحـب دل

دلش شاد و لبش خندان غمش را دور می خواهم

فــدای او ســر و جــانــم بـه قـربـانـش دل و دیـنـم

هـمـه احــوال عــالــم را بـرایـش جـور می خواهم

شــراب و بــاده پـی در پـی بـریـز و جـام را پـر کـن

بـیـا ساقی و مستم کن شبی پر شور می خواهم

هـمـا ی بخت خوش آخر بر این شانه چو بنشسته

هـمـه چـشـم حـسـودان را یکایک کور می خواهم!

*********

بــر دام نــگـاهـت دل مـا گــشــت گــرفــتـار

رســوا شــده ی عــشــقــم و آفـاق خـبردار

نـاوک زن مـژگـان تـو بـر سـینه چو بنشست

مـنـصور صـفـت دل بـه هـوایـت شـده بر دار

فـکـر مـن و دل را بـجـز ایـن کار دگر نیست

بـر گـرد تـو گـشـتـن چـو قـلـم واره ی پـرگـار

شوریست بـر ایـن دل کـه نـوای تو به پا کرد

 چـون شـعـله کـه افـروخـت دل خرمن افکار

هـر روز و شـبـم ذکـر نـمـازم هـمه این است

یـا رب بـه سـلامـت خـودت آن یــار نـگـهـدار

*************

بـرق چـشـمـانـت دل و دیـنـم ربـود

تــیــر مــژگــانـت بـه دل آمـد فـرود

نـوش دارویـی که در لبهای توست

زخــمــهـای کـهـنـه ی قـلـبـم زدود

فـــصـــل آغـــازی دگـــر آوای تــو

بـر کـتـاب کـهـنـه ی عـمـرم گشود

شـد هـمـه نـام تـو ذکـرم در نـمـاز

سر به خاک پای تو شد در سجود

هـمـصـدای عـاشـقـان جـان فــدا

عاشقانه گشت هرچه دل سـرود

*********

بـا تـو ایـن دل بـاز مـسـتی می کـند

روز و شـب بـاده پـرسـتـی می کـند

نــغـمـه می خـوانــد ز پـیمان وصـال

شــکـوه از آنـچه گسستی می کند

فــــکــــر تــــو آرام جــانــم را ربــود

گرچه دل خود پیش دستی می کند

شـعـله ور بـیـنـی اگر بر آتش است

خـود فـدای آنـچـه هـسـتی می کند

هر چه شد قسمت فراموشش مکن

ایـن دلی کـو بـا تـو مـستی می کند

***********

خـسـتـه ام از نـارفـیـقـان بـا مـن امشب یار باش

سـاقـیـا امـشـب تـو بـر بـیـتـابی ام غـمخوار باش

دل به هر کس داده ام آنرا به بی مهری شکست

سـاقـیـا امـشـب بـر ایـن صـد پـاره دل دلـدار باش

حـرف دل بـا هـر کـه گـفـتـم طـعنه ها شد پاسخم

سـاقـیـا امـشـب تو خود محرم بر این اسرار باش

هـرچـه کـردم نـاکـسـان بـر کـوس رسـوایی زدند

سـاقـیـا امـشـب مـــرا آن پـــرده ی ســتـّـار باش

بـس کـه بـیـداری کـشـیدم رفـتـه خواب از یاد من

سـاقـیـا امـشـب تــو بــر بـالـیـن مــن بـیـدار باش

**********

شعراز: سید امیر حسین مولانا